دیود فست UF4007 1000V / 1A

به لحاظ الکترونیکی یک دیود ، هنگامی جریان را از خود می‌گذراند که با برقرار کردن ولتاژ (بایاس) در جهت مستقیم (به آنُد و یا به کاتُد که به آن بایاس مستقیم گفته می‌شود) آن را آماده‌ی کار کنیم.

مقدار ولتاژی که باعث می‌شود تا دیود شروع به رسانش جریان الکتریکی نماید، ولتاژ آستانه یا (threshold voltage)نامیده می‌شود که چیزی حدود ۰٫۶ تا ۰٫۷ ولت (برای دیودهای سیلیکون) و ۰٫۲ تا ۰٫۳ ولت (برای دیود ژرمانیوم) است.

امّا هنگامی که ولتاژ معکوس به دیود متّصل شود (به کاتُد و به آنُد که به آن بایاس معکوس می‌گویند) جریانی از آن نمی‌گذرد؛ مگر جریان بسیار کمی که به «جریان نشتی» معروف است و در حدود چند میکروآمپر یا حتی کمتر است.

این مقدار جریان معمولاً در اغلب مدارهای الکترونیکی قابل چشم پوشی است و تاثیری در رفتار سایر اِلمان‌های مدار نمی‌گذارد. هرچه جنس بلور به‌ کاررفته در ساخت دیود به لحاظ ساختار منظم‌تر باشد، دیود مرغوب‌تر و جریان نشتی کمتر خواهد بود.

مقدار جریان نشتی در دیودهای با فناوری جدید عملاً به صفر می‌گراید. اما نکتهٔ مهم آنکه تمام دیودها یک آستانه برای بیشینهٔ ولتاژ معکوس دارند که اگر ولتاژ معکوس بیش از آن شود، دیود می‌سوزد (بلور ذوب می‌شود) و جریان را در جهت معکوس نیز می‌گذراند. به این ولتاژ آستانه «ولتاژ شکست» گفته می‌شود.

معمولاً دیودهایی که با نام "uf" شروع می‌شوند، دیود هایی با سرعت قطع و وصل بالا هستند.