خازن الکترولیتی نوعی از خازن است که از مایع رسانای یونیزه شده در آن استفاده شده و بیشترین میزان ذخیره برق را نسبت به خازنهای دیگر دارد.
این خازنها با جابهجا بستن پایههایشان جریان زیادی را به خود وارد کرده و منفجر میشوند.
تعریف دیگری که میتوان برای خازنهای الکترولیتی کرد، این است که این خازنها از نوع پلاریزه میباشند. یعنی خازن دارای یک قطب مثبت و یک قطب منفی دائمی بوده و بر خلاف خازنهای نوع دیگر، نمیتوان جای این دو قطب را با هم عوض نمود. به همین دلیل هم از لحاظ الکتریکی نمیتوان خازنهای الکترولیتی را در یک مدار معکوس بست، به طوری که قطب مثبت آن به منفی منبع ولتاژ و قطب منفی آن به مثبت منبع ولتاژ DC وصل گردد. بسته به مقدار ولتاژ و قدرت منبع و همچنین مدّت زمان قرار گرفتن خازن در این حالت، امکان دارد که خازن آسیب ببیند، داغ شود و حتّی منفجر گردد. به همین دلیل طرز اتصال خازنهای الکترولیتی بر روی بدنه آنها علامت گذاری میشود.
باید یادآوری شود که از آنجایی که در ولتاژ AC پلاریته یا قطبهای منبع، پیوسته در حال تغییر هستند، اتصال خازنهای الکترولیتی به منبع ولتاژ AC میتواند همان عوارض ناشی از برعکس بسته شدن خازن الکترولیتی به منبع DC به ویژه انفجار آن را در پی داشته باشد.
- ولتاژ کاری
- 420V
- ظرفیت
- 15uF